Beogradsko dramsko pozorište
1950-ih godina, kada se smatralo da nije potrebno forsirati Zapad u bilo kojoj sferi, u Beogradskom dramskom pozorištu su sa uspehom igrani komadi Artura Milera, Tenesi Vilijamsa i Ben Hehta, što je predstavljalo značajan pomak u kulturnom životu zemlje. Ipak, uz ovo ostaje zabeležena i velika omaška ovog pozorišta — to što je odbilo da postavi “Čekajući Godoa” u režiji Vasilija Popovića, u kojoj su glumili Ljuba Tadić, Rade Marković, Bata Paskaljević i Mića Tomić. Umesto u Beogradskom dramskom pozorištu, ova predstava je igrana u Ateljeu 212, gde je Beketov pesimizam napravio underground bum.
- Fedor Šili